ره صدساله را یک شبه نرفتم/ مخاطب با ساسانِ سرجوخه همذات‌پنداری کرد

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، هژیرسام احمدی, بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون ایران کار‌ هنری خود را از تئاتر آغاز کرده است. از دیگر آثاری هنری او می‌توان به نمایش‌هایی چون آلفا و خوابمردگی و تااون، تهران زیر بال فرشتگان، پس از برخورد جسم سخت به سر و … اشاره کرد. احمدی با بازی در سریال قورباغه به کارگردانی هومن سیدی اولین تجربه خود را جلوی دوربین به نمایش گذاشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این بازیگر به تازگی در سریال سرجوخه به کارگردانی احمد معظمی کاراکتر (ساسان گُرگی) را بازی کرد. او در نقش یک کاراکتر دو قطبی خلافکار که هوش بالایی در بازکردن قفل و هک کردن داشت، بازی کرد. 

هژیرسام احمدی  در گفت و گو با  باشگاه خبرنگاران جوان درباره این سریال گفت: سرجوخه یک سریال معمایی، جنایی و اکشن است که متناسب با استاندارد‌ها ساخته شده است. این سریال با استفاده از ریتم بالا و شخصیت پردازی های متفاوت توانسته تأثیر خود را روی مخاطب بگذارد؛ امیدوارم مردم هم از دیدنش لذت برده باشند.

وی درباره آشنایی بیشتر مخاطب با او در سریال سرجوخه  و تفاوت نقش ساسان با کارهای قبلی اش بیان کرد: من سالهاست تئاتر کار ‌می‌کنم و اصالتاً پسر تئاترم. در دو سال اخیر هم در سینما و نمایش خانگی فعالیت داشتم ولی با نقش ساسان سرجوخه بیشتر شناخته شدم. نکته مهم این است که من از تئاتر به تلویزیون آمدم و قطعاً این اتفاق در تفاوت نمایش من بی تأثیر نبوده است. البته مدیوم تلویزیون و رسانه جمعی در معرفی کار تأثیر بسیار زیادی داشته، اما‌ نمی‌توان جوشش‌ها و کوشش‌هایی که ساسان را شکل داده نادیده گرفت.

برای یک هنرمند صرفاً دیده شدن کافی نیست

احمدی در پاسخ به این سوال که بازیگری هستید که ره صدساله را یک شبه رفته و چقدر برای رسیدن به این جایگاه تلاش کردید، عنوان کرد: من هرگز ره صدساله را یک شبه نرفتم و سالها در این مسیر کار کردم. آزمون و خطا داشتم و یاد گرفتم. من هنوز راه های نرفته زیادی پیش روی خودم دارم. مسئله اینجاست که ابداً از اینجایی که ایستادم و کسی که هستم حس رضایت ندارم و قلباً معتقدم که جایگاه و درجات بالاتری در بازیگری برای من وجود دارد و خیلی راه مانده که بروم. هنر، خاصه سینما و تئاتر هرگز از زندگی من جدا نبوده و من تمام لحظات زندگی را با عشق و لذت فراوان بازی کردم و درگیر کشف،شهود و صرف فعل،درک جهان و هستی با سکوت هستم. باور دارم برای درخشیدن باید تلاش کرد؛ چون برای یک هنرمند صرفاً دیده شدن کافی نیست؛ چون برای آرتیست بودن باید درست زیست کرد.

ساسان برای من از ابتدا کاراکتر جالبی بود

بازیگر قورباغه درباره شخصیت پردازی نقش ساسان گفت: در نظر گرفتن ابعاد روانکاوانه و آرکی‌تایپ در طراحی شخصیت ساسان بسیار مشهود است. ساسان برای من از ابتدا کاراکتر جالبی بود؛ این آدم به طور بالقوه خصوصیت هایی داشت که می شد با کمی گشتن درونش و کشف کردنش به یک شخصیت چند وجهی رسید. این شخصیت هیچوقت خوب یا بد مطلق نبوده و من برای نزدیک شدن بیشتر به ساسان جزئیات زیادی را برایش طراحی کردم و خب ماه ها به جای ساسان زندگی کردم، نفس کشیدم و فکر کردم. در کنار همه اینها، راهنمایی های بازیگردان (سیامک راشدی) و کارگردان (احمد معظمی) در رسیدن به نقش بسیار کمک کننده بود.

احمدی در خصوص هیجان خواندن فیلمنامه سرجوخه گفت: زمان خواندن فیلمنامه (حسین امیرجهانی) این که سه داستان به شکل موازی پیش می رفت و از زبان آدم هایی با شخصیت های مختلف ولی دغدغه‌های مشترک بیان می شد، برایم جالب بود. از همه مهم تر اینکه موضوع یک موضوع روز بود و اکثر اتفاقات سریال مسائلی بود که این روزها نمونه های واقعی اش پیرامون خودمان اتفاق می افتد.

مخاطب با ساسان همذات‌پنداری کافی و لازم را پیدا کرد

بازیگر نمایش« آلفا» درباره واکنش های مخاطبان عنوان کرد: به نظرم مخاطب با ساسان همذات‌پنداری کافی و لازم را پیدا کرده و توانسته با او ارتباط برقرار کند. چون چشم، قلب، روح ساسان واقعی بود. خود، خودش بود،خیلی‌ها وجه خاکستری ساسان را کاملاً حس کردند و خیلی‌ها با وجه شوخ و دیوانه سَرکِش امروزی ساسان ارتباط برقرار کردند. برای من خوشحال کننده است که برای مردم باورپذیر بوده، چون من وسواس و کمال گرایی زیادی در رابطه با نقش هام دارم و سعی کردم ساسانی واقعی با اصل قیراط ممکن را به نمایش بذارم.

احمدی در خصوص اینکه  قبل از بازی در نقش ساسان چقدر فعالیت شاخ‌های مجازی را دنبال کرده و اطلاع داشته، گفت: راستش خیلی اهل شبکه‌های اجتماعی به مثابه گشت و گذار و تفریح نیستم و به قاعده بیشتر از یک زمانی خاص براش وقت می‌گذارم؛ اما بعد از خواندن فیلمنامه، مشغول بررسی شدم و سعی کردم تحلیل‌ها و نظرات دقیق متخصصین روانشناس و جامعه‌شناس را هم بخوانم. ماجرای  سایت‌های شرط بندی و شاخ‌های مجازی نیاز به کار فرهنگی بزرگ دارد.

این بازیگر در خصوص  تأثیر پرداختن به قصه سایت‌های شرط بندی و شاخ‌های مجازی کاهش معضلات روز بیان کرد: به نظرم ما در مرز آگاهی نسبت به این اتفاق قرار گرفتیم حس می‌کنم دیگر داریم از فصل آسیب پذیری کلان این ماجرا رد می شویم. سرجوخه هم به عنوان یکی از مسیرهای آگاهی کار خودش را خوب انجام داد . بازخوردی که در شبکه‌های اجتماعی، اطرافیان و حضور خودم در اجتماع گرفتم، نشان می دهد تاثیر خوب خودش را داشته است. گرچه امیدوارم این آگاهی‌بخشی به همین جا ختم نشود. ماجرا پیچیده و بزرگ است و نیاز به کار فرهنگی بزرگ دارد.

بازیگر نمایش «تهران زیر بال فرشتگان »درباره همکاری با این گروه گفت: گروهی بودیم که بیش از ۷ ماه باهم کارکردیم. همکاری خیلی خوب و متفاوتی بود. من قبلا با هومن سیدی در قورباغه برای پخش خانگی کار کرده بودم؛ اما تفاوت مدیومی قطعاً وجود داشته است. همین جا هم از همه همکاران و دوستانم در سریال سرجوخه قدردانی می‌کنم.  حدود ۲۵ صفحه پیشنهاد تعریف شخصیت برای کاراکتر ساسان نوشتم.

احمدی در خصوص  ارائه  ایده و نظر خودش به کارگردان  برای نقش ساسان عنوان کرد: ساسان روی کاغذ و به روایت فیلمنامه، شخصیت جذابی بود، اما من هم در موردش پیشنهاداتی داشتم که در جلساتی با کارگردان و فیلمنامه‌نویس مطرحشان کردم. من همیشه برای ترکیب‌بندی نقش‌ها، از فرم‌های حیوانی استفاده می‌کنم. برای من ساسان خیلی فرم گرگ را داشت و به همین خاطر تمام تلاشم رو کردم که در همه حالات فرم گرگ رو در ایستادن، نگاه کردن، حرف زدن و رفتار و منش ساسان پیاده کنم. در کنار این‌ها با وسواس زیاد جزئیات رفتاری ساسان رو هم لیست کردم. از نوع بیدار شدن از خواب تا شکل خندیدن، تا مدل چشم‌ها در حالات حسی مختلف و البته ساعت‌های زیادی رو با بچه‌های پارکور کار گذراندم و تمرین کردم. ماحصل تمام این‌ها زیست ساسان‌گونه من بوده است.

احمدی درباره پیشنهاد‌های اخیر در سینما و نمایش خانگی گفت: در این مدت چند پیشنهاد سریال تلویزیونی شبکه خانگی داشتم، در حال خواندن فیلمنامه و سبک و سنگین کردن کارها هستم. به امید خدا در ماه‌های پیش را هم چندتا کار جدیدم برای اکران و نمایش آماده می شود  که امیدوارم مورد توجه و پسند مردم خوبمان  قرار بگیرد.

وی ادامه داد: نمایش خانگی فرصت خیلی خوبی شد تا تولیدات سینمایی ما چند پله رشد کند و به استاندارد‌های روز جهان نزدیک‌تر شود. فاصله زیاد داریم، اما این تلاش و این فرصت ستودنی و جذاب است. البته که بی عیب و نقص و کامل هم نیست و کمبود‌های خاص خودش را دارد که اینجا مجالی برای این ماجرا نیست.

هژیرسام در پایان گفت: با ساسان شروع شد و باساسان هم تموم کنیم ، آخرین دیالوگ از ساسان در سرجوخه قدرت شیر تو ذهنشه ، بزرگیش تو قلبش ، غرشش به وقتش».

گفتگو از الهام قبادی

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: سریال تلویزیونی رسانه ملی خواندن فیلمنامه نقش ساسان برای من

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۴۵۸۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شیرین مثل «شکرستان»/ پویانمایی که ۱۸ ساله شد

«شکرستان» با پردازش‌های خوبی که روی موضوعات روز و آداب و رسوم ایرانی دارد، ازجمله پویانمایی‌های موفق رسانه ملی است که می‌توان گفت حالا ۱۸ ساله شده است.با تهیه‌کننده «شکرستان» روند شکل‌گیری این پویانمایی جذاب را مرور کردیم و درباره فصل جدید و در حال پخش «شکرستان» و مختصاتی که دارد گفتگو کردیم.

سیدمسعود صفوی درباره ماجرای تولد و شکل‌گیری «شکرستان» اینگونه توضیح داد: ۱۸ سال پیش که تصمیم به ساخت پویانمایی «شکرستان» گرفتیم، هدف‌گذاری کردیم که پویانمایی تولید کنیم که چند ویژگی شاخص داشته باشد. نخست اینکه تولید انبوه داشته باشیم و از طرف دیگر محبوب عموم، طبقات و گروه‌های سنی مختلف واقع شود.

وی افزود: تا قبل از «شکرستان» تقریباً برنامه‌ای به این شکل در کشور نداشتیم و می‌خواستیم صنایع مختلف جانبی در پی تولید آن راه بیفتد. می‌خواستیم این پویانمایی همچون آینه‌ای، بازتاب‌دهنده وضعیت جامعه باشد و آنچه مخاطب می‌بیند برایش آشنا باشد. از طرف دیگر زمانش فرا رسیده بود که همچون دیگر نقاط جهان اثری خلق کنیم که محصولات جانبی مانند عروسک داشته باشد.

تهیه‌کننده «شکرستان» با بیان اینکه به لطف خدا فکر «شکرستان» در جمع دوستانی شکل گرفت که همگی از بهترین‌های ادبیات کودک، طراحی فضا و صداپیشگان بودند، گفت: تلاش‌های صادقانه گروه، عاملی شد تا زحمت جمع به نتیجه برسد و مخاطب از دیدن این برنامه لذت ببرد.

 هم‌نوایی ساختار و محتوا با فرهنگ ایرانیان

صفوی گفت: اگر دقت کنید مهم‌ترین مسئله‌ای که در «شکرستان» به چشم می‌خورد، ارتباط ساختار و محتوای آن با فرهنگ و زندگی روزمره ایرانیان است. وقتی مخاطب این اثر را می‌بیند، به‌خصوص مخاطب نوجوان ذهنش درگیر محتوا می‌شود و با شخصیت‌های داستان و هنرمندان پشت‌صحنه همذات‌پنداری می‌کند. به‌عنوان‌مثال مخاطب با شنیدن صدای مرحوم استاد مرتضی احمدی یا موسیقی سنتی جلال ذوالفنون هم‌مسیر می‌شود و در کنار داستان شخصیت‌های فرهنگی را نیز می‌شناسد و بین مخاطب و «شکرستان» مانعی باقی نمی‌ماند.

وی در خصوص ساختار پویانمایی آن گفت: مخاطب در شکرستان با وقایع و اتفاقات ناملموس روبه‌رو نیست و وقتی معماری «شکرستان» را می‌بیند، می‌داند که مابازای آن در معماری ایران، چون یزد، اصفهان و تبریز وجود دارد و از آن آثار الهام گرفته شده است. به‌عنوان‌مثال در این پویانمایی مناره علی اصفهان را می‌بینیم یا در طراحی لباس‌ها از مینیاتور استفاده شده که همه و همه نشان از اصالت و تاریخچه آن است.

صفوی درباره اینکه در انتخاب ساختار شکرستان هوشمندانه عمل شده است، تصریح کرد: در «شکرستان» از حرکت‌های خیمه‌شب‌بازی الهام گرفته‌ایم و از همه مهم‌تر ساختار تعزیه‌ای و معین‌البکایی است که طرفداران خاص خود را دارد. در «شکرستان» هر مناسبتی با ذهن مخاطب درگیر می‌شود و مخاطب را شکار می‌کند.

وی در پاسخ به این پرسش که معیارتان در طراحی شخصیت‌ها چه بوده، گفت: در «شکرستان» سعی کردیم برای همه شخصیت‌ها محل رجوعی داشته باشیم. شخصیت‌هایی که در این پویانمایی می‌بینید از معلم و قاضی گرفته تا نانوا و ... همه در محله‌های قدیمی‌شهرستان‌ها مابازای عینی دارند، از پیرزنی که همه را نصیحت و خطا‌های رهگذران را گوشزد می‌کند تا پسربچه بازیگوشی که با سروصدایش آرامش محله را به هم می‌ریزد. صفوی افزود: همه شخصیت‌های «شکرستان» را در زندگی روزمره به‌خصوص نسل قبل می‌بینیم و می‌شناسیم. برای همین از این افراد نگاه طنزآمیز و کاریکاتوری گرفته و در «شکرستان» آن را تبدیل به شخصیت کرده‌ایم.

این تهیه‌کننده در خصوص مانایی شخصیت‌ها چنین گفت: علت اینکه بازیگران «شکرستان» به یاد می‌مانند این است که ژرفانمایی (پرسپکتیو) و بُعد دارند و فقط تیپ نیستند؛ یعنی کاملاً تبدیل به شخصیت شده‌اند و مابازای آنان را دیده‌ایم و می‌شناسیم.

 زنده‌نمایی در شکرستان

صفوی، راز توفیق «شکرستان» را زنده‌نمایی آن دانست و گفت: پویانمایی فقط زیبایی و استفاده از استاندارد‌ها و بهترین روش‌ها و دستگاه‌ها نیست، بلکه زنده‌نمایی و روح قوی آن است که از صفحه شیشه‌ای بیرون می‌آید. در این‌صورت مخاطب فکر نمی‌کند این پویانمایی و نقاشی باشد. اگر روح کار قوی باشد، مخاطب همراهی می‌کند و وقتی شخصیت از صفحه شیشه‌ای و پرده سینما بیرون می‌آید، اثر محبوبی می‌شود.

«شکرستان» هم‌اکنون همچون جوانی ۱۸‌ساله شده و همچنان محبوب است. از دلایل این محبوبیت ۱۸ ساله پرسیدم که صفوی پاسخ داد: اگر ریشه‌های طرح در سنت‌های روایی، قصه‌گویی، نمایشی و سنت‌های هزارساله ملی باشد، ولو تولیدی تازه و حتی از کشور دیگری هم آمده باشد، ماندگار می‌ماند. وقتی فکر را خودی و درونی‌سازی کنیم مثل این است که مال خودمان است، مثل اتفاقی که هم‌اکنون در ژاپن شاهد آن هستیم.

 وی افزود: همان‌طور که می‌دانید خاستگاه پویانمایی، غرب است، اما ژاپنی‌ها آن را طوری خودی‌سازی کردند که انگار مبدأ انیمه (پویانمایی ژاپنی) از ابتدا آنجا بوده است.

 محبوبیت این اهالی شیرین

وی با بیان اینکه ۴۰ قسمت اول این مجموعه کاملاً بر اساس فرهنگ عامیانه و ضرب‌المثل‌ها، متل‌ها و زندگی روزمره بود و همین امر جزو نقاط قوت و محبوبیت‌های آن به شمار می‌رود، گفت:، اما از قسمت ۴۰ به بعد به جای توجه به ضرب‌المثل‌ها، در ابتدا داستان روی قصه‌های قدیمی متمرکز شدیم و به فراخور سیر داستان از ضرب‌المثل‌ها استفاده کردیم.

 پرهیز از تکرارزدگی

تهیه‌کننده «شکرستان» درباره مقابله با تکرارزدگی در این اثر گفت: مطمئن باشید وقتی تولید برنامه‌ای ۱۸ سال ادامه دارد، گروه تولید، مثل سرباز، همیشه آماده به رزمند. برخی کار‌ها با تجربه به دست آمده است، مثل خلق شخصیت‌ها و ایجاد فضا‌ها و ماجرا‌های جدید که به همت اتاق فکر میسر می‌شود. صفوی ادامه داد: در فصل‌های جدید به‌سراغ موضوعات جدیدی مثل محیط‌زیست، فناوری‌های جدید، مسائل اقتصادی و ... که مورد نیاز مخاطب است، رفته‌ایم.

صفوی تصریح کرد: از قسمت ۲۰۰ به بعد موضوعات کاملاً جدیدی، چون پزشکی بهداشتی و آب به جریان داستان اضافه شد. در هر دوره‌ای از «شکرستان» سعی کردیم ایده‌های خاصی را مورد کاوش قرار دهیم و به ذهن مخاطب بسپاریم و از قضا همین پرداخت‌ها باعث محبوبیت «شکرستان» شده است. کمااینکه توفیق بعضی از فصل‌ها را می‌توان در انتخاب موضوع و نحوه پردازش دانست. به‌عنوان‌مثال در فصلی که دوگانه‌ای بین ننه‌قمر و اسکندر شکل می‌گیرد از فصل‌های جالب «شکرستان» است و تناقض پیرزن و نوزاد، ماجرا‌های خنده‌داری را رقم می‌زند. معمولاً انتخاب برخی شخصیت‌ها باعث محبوبیت بعضی از قسمت‌ها می‌شود.

صفوی با مهم دانستن فکر‌های خوب در برنامه‌سازی گفت: قبل از اینکه کار به دست فیلم‌نامه‌نویس برسد، افراد صاحب‌نظری، چون قصه‌نویس، روان‌شناس، جامعه‌شناس و رفتارشناس در اتاق فکر، موضوعات مطرح‌شده را به به نقد می‌کشند و مسیر داستان‌سرایی را مشخص می‌کنند.

 پویانمایی در دوران تحول

تهیه‌کننده «شکرستان» از دوره تحول سازمان به نیکی یاد کرد و گفت: به نظرم دوره تحول در سازمان مرحله‌به‌مرحله و خوب پیش می‌رود، اما مهم‌ترین بحثی که به نظرم می‌رسد، به‌غیراز توجه به محتوا باید به شکل‌های جدید ارائه نیز توجه شود. با فرآیند و سرعتی که در فناوری و تغییر شکل ارائه تصاویر و رقبای وحشتناکی که در تلویزیون، شبکه‌های اجتماعی و خانگی در دنیا شاهدیم، در استفاده از شکل‌های جدید و ترکیب جذاب با استاندارد‌های جهانی فاصله داریم. وی تصریح کرد: به نظر می‌رسد که مدیران باید توجه بیشتری به شکل‌های جدید و ترکیبی کنند. در این زمینه خلأ احساس می‌شود و اگر به خود نیاییم میدان را به رقبای جهانی واگذار خواهیم کرد.

صفوی در خصوص نسل جدید و ذائقه آنان گفت: نسل جدید را که عادت به دیدن این نوع تصاویر دارد، نباید از دست بدهیم. پرداختن به شکل‌های نوین این امکان را به منِ برنامه‌ساز می‌دهد که روایت‌های فرهنگی کشورم را به شکل بهتری به تصویر بکشم.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی صداوسیما

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری رادیو تلویزیون